Kwalifikacja do zajęć sportowych i tanecznych

Ruch, a zwłaszcza jego zorganizowane formy, sa coraz częstszym sposobem spędzania wolnego czasu przez dzieci i młodzież. Coraz częściej „amatorskie” uprawianie sportu, wsparte uczestnictwem w zajęciach tanecznych / baletowych zajmuje rosnącemu organizmowi kilka godzin każdego tygodnia. W parze z natężeniem ruchu i rozwojem tzw. tężyzny fizycznej, koordynacji ruchowej, gibkości i kilkoma innymi pożądanymi efektami pojawiają się niestety także i negatywne skutki wysiłku fizycznego. Przeciążenia stawów, urazy, zaburzenia wzrostu, dysfunkcje układu hormonalnego...

Jednym z częściej spotykanych problemów jest nadmierna gibkość (zespół hipermobilności) i tzw. „mądry ruch”, który należy wdrożyć po ustaleniu rozpoznania. Zespół hipermobilności występuje u kilkunastu procent młodych ludzi, a częstość jego rozpoznawania maleje wraz z wiekiem. Osoby z opisywanym problemem potrafią bez specjalnego treningu wykonywać ruchu przekraczające, często w sposób znaczny, fizjologiczne zakresy ruchomości poszczególnych stawów. Charakterystyczne jest przyciąganie głowy do kolan, wykonywanie tzw. szpagatu, zakładanie dłoni na dłoń na plecach, skłon do przodu z układaniem dłoni na podłodze, czy też przyciąganie kciuka do przedramienia.

Efektem zespołu hipermobilności u dzieci i młodzieży jest przyjmowanie niedbałej pozycji, określanej często w literaturze jako „małpia” sylwetka. Osoby takie wykazują niską tolerancję na bezruch – często zmieniają pozycję, wiercą się, mają problem ze staniem, np. w kościele. Do zaburzeń towarzyszących objawom ze strony układu ruchu należy zaliczyć m.in. często występującą otyłość, zaburzenia koordynacji ruchów (widoczne zwłaszcza w grach zespołowych). Wg niektórych autorów 66% dzieci z objawami bólowymi ze strony stawów demonstruje cechy pozwalające na rozpoznanie zespołu hipermobilności.

Wczesne wykrycie opisywanych powyżej zaburzeń pozwala na odpowiedni dobór formy ruchu i stopnia jego nasilenia, a w szczególnych sytuacjach umożliwi również wybór ścieżki edukacyjnej - unikanie zawodów wymagających przeciążeń statycznych (np. stomatolog, informatyk) i powodujących pogłębienie nadruchomości (np. tancerz baletowy).

Opierając się na wieloletnim doświadczeniu zawodowym naszych specjalistów przygotowaliśmy unikalny w skali kraju program kompleksowej oceny rozwoju fizycznego i motorycznego dziecka. Jego efektem jest określenie dopuszczalnych obciążeń narządu ruchu rosnącego organizmu i  opracowanie zaleceń dotyczących dopuszczalnych form aktywności fizycznej.

KONTAKT